inhoudsopgave
Tijdbalk
Georg Rijken, dirigent van 1896 tot 1936
'Ontstemmingsduiveltje'
Tijdens een concert in 1903 had Symphonia volgens een onbekende
recensent geen 'beau soir' door het 'ontstemmingsduiveltje'. Een
dergelijk kereltje bekommert zich niet om ontstemde blikken en
duidelijk sprekende gebaren van de dirigent: het is er en het blijft
en het steekt brutaal de draak met alle leidersbekwaamheden als een
"aschemmers-omvergooiende straatjongen met de deftig-zelfbewuste
hoogheid van een politie-agent"
.
Symphonia's concert had nogal wat uit te staan met plaagjes van dien aard. Rijken was een knappe dirigent die de orkestleden zichtbaar disciplinair in het gareel hield. Wel klonk vaak een grof en groot geluid om indruk te maken.
Toch heerste in de concerten van Symphonia meestal de geest van genoeglijke tevredenheid. Er werd met veel plezier gemusiceerd en geluisterd, uitbundig geapplaudisseerd en met glimlachjes geseind van podium naar stoelrijen en vice versa.
Op een avond was een vioolspelende stadgenoot nogal aanmatigend in de keuze van zijn stukken. Een recensent berispte hem daarvoor:
Waarom is het noodig dat ieder, die meer dan gewone bedrevenheid op een muziekinstrument verkrijgt, de bescheiden plaats welke voor hem gereserveerd is in den tempel der muzen, verlaat, om op een stallesplaats te gaan zitten. Want zoodra hij zich van daar verheft, om een woordje te spreken in de rei der gewijden, komt tempelwachter Critiek, tikt hem op den schouder en zegt: "Mannetje, hier is je plaats niet!" En meestal trekt de terechtgewezene zich dan hoogrood van woede terug en buldert verholen tegen den tempelwachter, die zijn plicht deed.
