Het hoogtepunt onder Rijkens bewind en tevens het keerpunt in het bestaan van Symphonia was het optreden van het orkest tijdens een internationaal muziekconcours in Parijs op 26, 27 en 28 mei 1912. Met algemene stemmen sleepten de Symphonianen hier de eerste prijs in de wacht in de Division Supérieure. Bovendien ontving Georg Rijken de Prix de Direction. De laatste prijs was niet in het reglement begrepen, maar werd door de jury gegeven als bijzonder bewijs van waardering voor zijn prestatie. De uitgevoerde werken waren de Ouverture Symphonique van Théodore Dubois (1837-1924) - oud-directeur van het Parijse Conservatorium - en de Ouverture Athalia van Felix Mendelssohn-Bartholdy.
Maar Symphonia beleefde nog meer avonturen in Parijs, waarover onder meer de het bestuurslid Calkoen later vertelde in een artikels:
Een van de voorwaarden van deelneming aan het Concours was dat elk prijswinnend orkest een speciale uitvoering moest geven in een daartoe door het Comité aangewezen zaal, een uitvoering die ook voor het publiek 'tegen betaling' toegankelijk was. In ons geval was dat de Salle des Agriculteurs, ergens in de omgeving van het Luxembourg. Toen wij daar plichtmatig en volledig 's avonds om een uur of zeven arriveerden, vol ijver om ons beste muzikale beentje voor te zetten, vonden wij de zaal zowaar al bezet door enkele belangstellenden, waarschijnlijk in hoofdzaak leden van de Nederlandsche Kolonie in Parijs...
Maar toen kwam het pijnlijke: er was wel een podium, maar nergens waren muzieklessenaars. Nu hadden wij in Rotterdam wel allerbloedigst op ons programma gestudeerd, maar "uitwendig" spelen, dat durfden wij toch niet aan, al dacht het Parijse Concourscomité er blijkbaar anders over. Wij waren op het punt een gek figuur te slaan, zij het ook buiten onze schuld, toen Rosa (Spier) de situatie op een perfecte wijze redde. Zonder een spier van haar gelaat te vertrekken, nam zij alleen plaats op het podium, zette zich achter haar instrument en vergastte de aanwezigen op een uitvoering van Debussy's Danse Profane et Danse Sacrée. Iedereen was enthousiast en van de "cochons de payant", die daarna huiswaarts konden gaan, heeft voor zover ons bekend - niemand aan de kas zijn entrée teruggevraagd. Hulde! 6)
Heel Rotterdam verheugde zich over het succes van Symphonia in Parijs. Er was een feestelijke ontvangst aan het Beursstation, waar de stafmuziek van het korps Koninklijke Scherpschutters onze volksliederen en de Marseillaise speelde. De overwinnaars werden naar de gereserveerde eerste klas wachtkamer geleid, waar begroetingen door familieleden en bekenden plaatsvonden. Ook buiten het station op het Beursplein waren tal van mensen "te hoop geloopen" om de overwinnaars te begroeten. En in augustus 1912 publiceerden de lantaarnlichtopstekers een berijmde kermiswens waarin ook werd verwezen naar de Symphonianen:
Ja, zelfs Frankrijk hief de faam,
Van Rotterdam wèl hoog de
naam,
"Symphonia" keert uit Parijs
Met de eerste en
Directie-prijs!